Een kleine anekdote
Alweer een heel aantal jaren ben ik actief als Domina aan de telefoon en in real life. Ik ben op een heel bijzondere manier erin gerold. Eigenlijk ben ik er bewust in gestapt. Het was niet heel vanzelfsprekend dat ik iets met BDSM wilde gaan doen, want ik kende niemand in mijn omgeving die zich er mee bezig hield. Hoe ik er dan toch in kwam is een apart verhaal.
Mannen deugen niet
Mannen deugen niet, was mijn conclusie nadat ik relatie nummer 2 had beëindigd. Na een 5 jaar durend stormachtig samenzijn, kwam ik tot de ontdekking dat mijn “serieuze levenspartner” een graai had gedaan van mijn spaarrekening. Daar was meneer vervolgens vrolijk mee wezen shoppen en had een andere dame overladen met dure cadeaus. Dat ik niet blij was toen ik daarachter kwam, kun je natuurlijk wel voorstellen.
In mijn woede heb ik alle sloten van mijn huis vervangen en vervolgens de bankrekening van meneer leeg getrokken. Een hele boos telefoongesprek volgde, want meneer stond ineens met een onbruikbare bankpas bij zijn hotel. Hetzelfde hotel wat hij geboekt had om zijn nieuwste verovering te kunnen consumeren. Met een lege bankrekening maakte onze Casanova natuurlijk geen goede sier. Dat ik al zijn avonturen in zijn mailbox had kunnen volgen, heeft hij nooit geweten. (Verklap nooit het wachtwoord van je mailaccount, als je een affaire naast je huidige relatie wilt beginnen.) De woede over mijn geschonden vertrouwen was groot. Mijn wraak op deze leugenachtige dief was zoet!
Deze man had dus afgedaan en hoefde nooit meer terug te keren. En dat was niet de eerste man die er een potje van maakte. De echtgenoot uit mijn vorig huwelijk deugde nog minder en was helemaal een verschrikking. Wat had ik van mannen nog te verwachten? Helemaal niets! Ze liegen, stelen, zijn lui of agressief.
“Mannen deugen niet…“ zei ik tegen een goede vriendin. “Ik begin er nooit meer aan! Dan maar de rest van mijn leven zonder, maar dit werkt niet!“ zuchtte ik hardop. “Jij geen mannen meer….? Ik geloof er niets van!“antwoordde mijn vriendin. Deze opmerking stelde mij tot nadenken.
De perfecte man
Okay, okay, helemaal geen man meer is misschien niet haalbaar. Ik ben nu eenmaal een vrouw en ik heb te dealen met mijn vrouwelijke hormonen. En mijn hormonen zijn niet mals. Ze zijn heftig en hard. Ik heb een gezonde libido en ik hou van het liefhebben. Mijn hormonen hebben een voorkeur voor het verkeerde soort man. Het soort man met meer testosteron dan hersens en vaardigheden. Zeg maar gerust: de foute man. En ik moet mijn hormonen toch tevreden zien te houden, want anders gaan ze met mij aan de haal en brengen ze mij weer in problemen met de verkeerde man.
Dus wat te doen? Op zoek naar de juiste man. De perfecte man. Maar hoe ziet voor mij de perfecte man eruit? Ik pakte een leeg A4-tje en maakte een vouw in het midden. Aan de linker kant schreef ik de kenmerken waar de toekomstige man aan zou moeten voldoen. Aan de rechterkant de eigenschappen die absoluut niet wilde zien. Het resultaat was een klein half uur later klaar en ik keek er nog eens goed naar. Wat had ik allemaal opgeschreven? Een aantal kenmerken, eisen en verboden op een stuk papier, en begon mij werkelijk af te vragen waar je een man die hieraan kon voldoen, kon vinden.
Op zoek naar de ultieme slaaf
Want heel reëel gezien, was het nogal wat, wat ik had opgeschreven. Zoals gehoorzaamheid, trouw, dienstbaarheid en “gewoon doen wat ik zeg“. Eigenlijk was ik er van overtuigd dat mannen met al deze eigenschappen niet bestonden. Ja, misschien op Mars ofzo. Totdat ik mij realiseerde dat dit de kenmerken waren voor een slaaf. Na deze ontdekking kwam ik tot de conclusie dat ik toch echt mijn toekomstige levenspartner in de BDSM moest gaan zoeken. En zo begon mijn zoektocht naar de ultieme slaaf.
Hoe deze zoektocht uiteindelijk afliep weten we inmiddels. Ik heb al weer 8 jaar mijn vaste slaaf waarmee ik ook ben getrouwd. En net als in al mijn vorige relaties was ik degene die het huwelijksaanzoek deed. Heel veel dingen in mijn huidige huwelijk doe ik nog precies hetzelfde als in mijn vorige relaties, alleen nu met het verschil dat het ook past bij mijn (onderdanige) levenspartner. En natuurlijk is mijn slaaf niet perfect. Natuurlijk is hij niet 100% onderdanig 24 uur per dag en doet soms ook gewoon heel eigenzinnig zijn eigen ding. Het zou saai worden als hij helemaal perfect zou zijn. Niets om op te fitten of over te mopperen. Saaaaaaaaaaai…!
Wat voor spannende avonturen ik allemaal tijdens de jaren daarvoor heb meegemaakt, zal ik nog weleens een keertje vertellen. Maar dit is in ieder geval het verhaal achter mijn eerste stappen als Domina.